. . . آرزوها و روزها   

 

خواستم تا دست کم نخستین ِ پائیزی سررسیده را
هرچند که گفتاری برای به گفتن نشستن نیست
ولی به آرامی ،
به جائی نوشته باشم ...
تا بعد .

 

فریاد می کشید :
زغال اخته ،
زغال اخته ،
هر کی بخوره
خـــوشبخته !
...

 

گفته بودم :
میانه ام با انتظار بد نیست .
نه با بی سببی ...